MEZMURLAR 137:1 ←
Babil ırmakları kıyısında oturup Siyon'u andıkça ağladık;
MEZMURLAR 137:2 ←
Çevredeki kavaklara Lirlerimizi astık.
MEZMURLAR 137:3 ←
Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, “Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!” diyorlardı.
MEZMURLAR 137:4 ←
Nasıl okuyabiliriz RAB'bin ezgisini El toprağında?
MEZMURLAR 137:5 ←
Ey Yeruşalim, seni unutursam, Sağ elim kurusun.
MEZMURLAR 137:6 ←
Seni anmaz, Yeruşalim'i en büyük sevincimden üstün tutmazsam, Dilim damağıma yapışsın!
MEZMURLAR 137:7 ←
Yeruşalim'in düştüğü gün, “Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!” Diyen Edomlular'ın tavrını anımsa, ya RAB.
MEZMURLAR 137:8 ←
Ey sen, yıkılası Babil kızı, Bize yaptıklarını Sana ödetecek olana ne mutlu!
MEZMURLAR 137:9 ←
Ne mutlu senin yavrularını tutup Kayalarda parçalayacak insana!
Kamu malı